عبرت‌ها و فرصت‌های سوریه 

به گزارش خبرنگار سرویس سیاسی خبرگزاری رسا، حجت الاسلام محمدرضا باقرزاده استاد حوزه و دانشگاه طی یادداشتی به مرور اتفاقات این روزهای سوریه و دلائل سقوط نظام بشار اسد پرداخته است. متن یادداشت وی بدین شرح است:

 

1. همه آنچه امروز در سوریه اتفاق می افتد، مو به مو شواهد صدق ادعاهای رهبران انقلاب اسلامی در طول سالهای پس از انقلاب است که شاید برای خیلی ها تا به امروز هم قابل باور نبود، اما امروز دیگر قابل انکار نیستند؛ از خطر صهیونیسم و اهداف شوم و تجاوز کارانه صهیونستها در منطقه گرفته، تا خطر اسلام امریکایی که هر دو، لبه یک قیچی هستند برای نابود کردن اسلام و صدمه زدن به مسلمانان. 

 

2. تجاوز اسرائیل به خاک کشور سوریه بخشی از طرح خاورمیانه بزرگ امریکایی با محوریت اسرائیل است که توسط «یینون» و دیگران بیان شده و امروز به صراحت از سوی سردمداران رژیم صهیونیستی تکرار می شود که قرار است نقشه خاورمیانه را عوض کنند. در این طرح کشورهای منطقه تکه تکه و نزاعهای قومی و مذهبی تشدید و همه کشورهای اسلامی باید در ضعیف ترین وضعیت قرار گیرند تا خطری برای رژیم اشغالگر قدس نباشند.

 

3. آنچه سوریه را به این روز سیاه نشانده است نتیجه توجه کردن حاکمان سوری به وعده و وعید های جبهه عبری عربی غربی است مخالف جبهه مقاومت است که سوریه اگر دست از اعتماد به ایران و مجاهدان مقاومت بردارد امکان خواهد داشت که از حمایت غرب و کشورهای عربی وابسته به غرب برخوردار شود که البته علی رغم رویگردانی بشار اسد از جبهه مقاومت هیچ یک از آنها هیچ کمکی به کشور سوریه نکردند و در آینده نیز نخواهند کرد. 

 

4. عامل دیگر گرفتار شدن سوریه به چنین فلاکتی، استقبال از طرح های اقتصادی لیبرالی برای بازسازی سوریه و بی توجهی به توده های مستضعف جامعه و راضی شدن به له شدن پرهنه ها در زیر چرخ توسعه غربی بود. یادمان باشد، مردمی که در اوضاع بد اقتصادی فراموش می شوند بعید نیست که در اوضاع بد امنیتی دولتمردان خود را فراموش کنند.

 

5. در حوادث اخیر سوریه نقش خائنانه و منافقانه ترکیه سکولار به بهترین وجهی افشا شد. اتفاقات اخیر نشان داد که سکولاریم به صورت طبیعی همچون همیشه در حد جدایی دین از سیاست توقف نمی کند و در وقت و شرایط مقتضی به سیاست دین ستیزانه روی خواهد آورد. در همین راستا، ترکیه سکولار که در سخت ترین روزهای مقاومت اسلامی هیچ کمکی به مردم مظلوم غزه نکرد و در مقابل از هیچ کمکی به رژیم صهیونیستی دریغ نکرد، اینگونه به مقاومت اسلامی خنجر زد و تروریستهای تکفیری را تسلیح و حمایت کرد.

 

6. در این میان تلاشهای سالیان سال سکولارهای وطنی در تضعیف سوریه و مجاهدان مقاومت در آن کشور را نباید از نظر دور داشت. این گروه شامل طیف روشنفکر نمای دانشگاهی و نیز آخوندهای بی مزد و مواجب استکبار جهانی که طیف موسوم به مجمع محققین و مدرسین حوزه آنها را نمایندگی می کند، از هیچ فرصتی برای تئوریزه کردن فروپاشی مقاومت سوریه دریغ نکردند. این ها که بیان و قلمشان در خدمت منافع صهیونیستها است قطعا شریک همه جنایات و خیانتهایی خواهند بود که در سالهای آتی عیله امت اسلام رقم خواهد خورد. این طیف طوری از استبداد رژیم بشار اسد می نالیدند که گویی در منطقه ما کشورهای ضد مقاومت مانند عربستان و ترکیه و امارات و مصر و اردن و دیگر کشورهای منطقه در اوج دموکراسی اداره می شوند. 

 

7. در این فضای آشفته و آب گل آلود اقدامات رژیم صهیونیستی در اوج حماقت و بی تدبیری است. آن احمق ها نمی فهمند که با تجاوز به سوریه بازی جنگ شناختی را صد در صد باخته اند.  ملتهای منطقه و آزادی خواهان جهان وقتی با این تجاوزات روبرو می شوند خطر این سگ هار را بیش از پیش حس خواهند کرد و تمنای نابودی این غده سرطانی به آرمان جهانی تبدیل خواهد شد. 

 

8. بدون شک تلاش امریکا و اسرائیل برای تکه تکه کردن سوریه، منطق مقاومت را در اوج مقبولیت مردمی قرار خواهد داد و در آینده ای نه چندان دور، مردم ایران نیز به یک وفاق کم نظیر در ضرورت ستیز ملی علیه صهیونیسم دست خواهد یافت. بدینسان بصیرتی فراگیر که باید با جهاد تبیین ما به سختی انجام می شد، با دست تدبیر حکیمانه الهی به بهترین شکل محقق خواهد شد. آینده روشن است مقاومت سخت تر اما راسخ تر خواهد شد. کسانی که فکر می کنند حزب الله و حماس با وضعیت جدید سوریه، در محاصره قرار خواهند گرفت بد نیست نگاهی به سالها محاصره غزه نگاه کنند تا بفهمند که به مدد الهی و همت مجاهدان راه خدا، طوفان الاقصاهای دیگر در پیش است. 

 

9. حکمت خداوند را در این حوادث به خوبی می توان دید که همگی یک چیز را ثابت می کند: درندگی در عین ناتوانی.  

این رژیم در طوفان الاقصی از غزه ای ها سیلی می خورد و در لبنان از حزب الله سیلی میخورد اما توان سیلی زدن به مجاهدان را ندارد جز این که به مردم بی پناه غزه و لبنان یا به سوریه بی مدافع حمله کند شاید بتواند شکست طوفان الاقصی را جبران کند اما هرگز و هرگز نتوانست و نخواهد توانست حرکت در مسیر سقوط را به حرکت در مسیر ماندن تغییر دهد.